Beste lezer,

Ze komt met een ontiegelijk gepriegel, maar we kijken er toch elk jaar reikhalzend naar uit: onze eindejaarslijstjesbijlage. Wat heeft iedereen het liefst gelezen, wat is blijven hangen?

Bij het sturen van de mail (naar liefst negentig medewerkers dit jaar) slik je even, bij het opmaken van de spreadsheet biggelen de zweetdruppeltjes Lectrr-gewijs langs je slapen. Bij het openen van de sowieso al ontplofte mailbox vraag je je luidop af: kan AI dit niet voor me doen?

Maar dan lees je wat al die mensen (nu ja, zeventig van hen) hebben ingestuurd, en verdwijnt de stressfrons weer van je voorhoofd. “Ja, goed he, Gospodinov”, stuurde ik blij terug naar chef politiek Jan-Frederik Abbeloos, die het laatste boek van de Bulgaarse Booker Prize-winnaar in zijn lijstje stak. Dat Guinevere Claeys de mooiste woordencombinatie van het jaar op een pak toiletpapier heeft gevonden (ik durf niet te spoilen), stemde nog vrolijker. O, en dan is er nog de wortelwijsheid van Ocean Vuong, onderstreept door Lieve Van de Velde: “Wortels maken hun eigen licht, omdat de zon nooit zo diep doordringt.”

In een wereld die ons om de oren slaat met gruwel en angstaanjagende machtsdynamieken, moeten we af en toe ook ons eigen licht maken. En boekenlijstjes lijken dan futiel, het zijn kleine lichtpuntjes. Schakels ook: zo duikt Geert Maks Wisselwachter vijf keer op, en deelt haast iedereen minstens een favoriete schrijver met een ander.

De actualiteit laat zich ook zien: de krachtige zinnen over Gaza van Omar El Akkad keren bijvoorbeeld vaak terug. Zo’n lijstje maken is dus geen oefening in escapisme. Wel is het een manier om even stil te staan bij wat we dit jaar goed vonden, wat ons raakte, wat we belangrijk vonden en waar we meer van willen. Om dat te delen en elkaar, en vooral u natuurlijk, te inspireren.

Fijne feesten en een goedgevulde boekenkast!