Beste lezer,

Schrijfster Marjolijn van Heemstra is een ambassadrice van de nacht. Ze is verslaafd aan ‘nachtwandelen’ en wel hierom: “In het donker kún je niet anders dan zijn waar je bent. Het is de totale aanwezigheid. Je ogen maken een transformatie door. Je pupillen verwijden zich. Het zwart van de ogen gaat open om meer licht toe te laten. Dat is exact ook wat gebeurt wanneer je je verwondert, of wanneer je verliefd wordt – ook momenten waarop je ten volle aanwezig bent. Omdat je jezelf heel even niet onder controle hebt en je opgaat in wat je ziet. Je staat helemaal open voor wat er gebeurt. Het zijn die momenten die je vormen als mens en die je je voor altijd herinnert. Omdat je er bent. Omdat je je voelt bestaan.”

Na het lezen van haar roman Nachtgids raden we graag Nachtatlas aan van dichter Peter Verhelst. Een bundel waarin hij zich afvraagt: hoe navigeer je, als mens en als dichter betrokken op de wereld, door zoveel duister? Want we zitten vol “onbedwingbare levenslust” en tegelijk stevenen we haast passief af op ons lot: “Leegte, gat, zero, laatste letter van het alfabet.”

Ze zeggen het allebei, Van Heemstra en Verhelst: in het donker kun je als mens perfect richting kiezen. ’s Nachts wijzen sterren ons de weg, helderder dan ooit, en we weten als mensheid echt wel hoe ze te lezen. Je pupillen verwijden zich. Je voelt je bestaan. Het is de totale aanwezigheid.

Goede voornemens, de kleine en zeker de grote, laten zich misschien wel het best maken in het donker.

We wensen u verhelderende nachtwandelingen toe.